Η γύρη των μελισσών είναι γνωστή ως ‘Αμβροσία’ ή ‘τροφή των θεών’.Οι αρχαίοι πολιτισμοί την χρησιμοποιούσαν ως τονωτικό .
Έχει ιστορία άνω τα 5000 χρόνια.Ο Ιπποκράτης και Πυθαγόρας,χρησιμοποιούσαν την γύρη ως φάρμακο.
Θεωρείται μια από τις θρεπτικές τροφές καθώς είναι πλούσια σε βιταμίνες,αμινοξέα,μέταλλα,λιπαρά,μαγγάνιο,ασβέστιο,κάλιο,νάτριο,ψευδάργυρος,μαγνήσιο,Σίδηρος,φώσφορο,ένζυμα και συνενζυμα,κτλ.
Είναι αντιοξειδωτικά,προσφέρει υγιές δέρμα,βοηθά στον έλεγχο βάρους,μειώνει της φλεγμονές,επούλωση τραυμάτων,ενισχύει το ανοσοποιητικό,μειώνει το άγχος,υγιές ήπαρ,αντικαρκινική δράση,πρόληψη πρόωρης γήρανσης ,τόνωση,ιδανικό συμπλήρωμα σε αθλητές με έντονη προπόνηση,κ.α.
Στο τροπο κατανάλωσης είναι 1 κουταλάκι μετά το κυρίως γεύμα,επίσης ωραίος συνδυασμός είναι σε σαλάτες είτε με μέλι ή στο γιαούρτι,στα δημητριακά σας.
Λαμβάνουμε γυρη καθημερινά για τουλάχιστον 4 μήνες ως διατροφικό συμπλήρωμα και μετά παύση.
*Οι πληροφορίες δεν αντικαθιστούν οδηγίες ή συμβουλές των γιατρών σας.
Το αφέψημα από τα άνθη της (μολοχάνθια) θεωρείται μαλακτικό, αποχρεμπτικό, κινητικό του εντέρου. Το ποδόλουτρο σε αφέψημα από μολοχάνθη ανακουφίζει από την κούραση. Το κατάπλασμα φύλλων μολόχας ανακουφίζει το έκζεμα και το πόνο από το τσιμπήματα εντόμων.
Έρευνες δείχνουν ότι το είδος sideritis scardina έχει πιθανές φαρμακολογικές ιδιότητες,όπως αντιφλεγμονώδεις,αναλγητικές,αντιοξειδωτικές,προστατεύει το γαντρεντερικό σύστημα.
Ταιριάζει αρμονικά με μια κουταλιά μέλι ή ζάχαρη.
Η βαλεριάνα (επιστ. ονομ.: Valeriana officinalis – Βαλεριανή η φαρμακευτική) είναι γνωστή και ως νάρδος, κέντρανθος, Διοσκουρίδειος, Αγριοζαμπούκος και πολλές ακόμα ονομασίες. Η βαλεριάνα είναι φυτό πολυετές ποώδες και ανθοφόρο της οικογένειας των Βαλεριανοειδών. Είναι γηγενές στην Ευρώπη και την βορειοδυτική Ασία. Στην Ελλάδα είναι αυτοφυές, κυρίως στη βόρεια και ηπειρωτική, και προτιμά εδάφη υγρά, γόνιμα και ηλιόλουστα. Το όνομα "Βαλεριάνα" προήλθε από τη λατινική λέξη valere που σημαίνει "υγεία ή δύναμη" και αναφέρεται στην θεραπευτική χρήση του φυτού, αν και υποστηρίζεται ότι μπορεί να αναφέρεται και στη δυνατή του οσμή.
Η βαλεριάνα είναι ανθεκτική στις καιρικές συνθήκες και τις ασθένειες θάμνος με μέγιστο ύψος που δεν ξεπερνά το 1,5 μέτρο. Τα άνθη της είναι μικρά ροζ έως λευκά ανάλογα από την ποικιλία, σε σχηματισμό «ομπρέλας» στην κορυφή του φυτού, ενώ ο βλαστός σωληνοειδής και χνουδωτός. Η ρίζα, το μέρος του φυτού με τις κυριότερες και σημαντικότερες θεραπευτικές ιδιότητες, είναι ινώδης με έντονο άρωμα. Η άνθιση της βαλεριάνα διαρκεί από το Μάιο έως τον Αύγουστο. Οι ανθισμένες κορυφές συλλέγονται το καλοκαίρι, ενώ η ρίζα συλλέγεται το φθινόπωρο από Σεπτέμβριο μέχρι Οκτώβριο. Τα κυρίως συστατικά και δραστικές ουσίες είναι, σάκχαρα, άμυλο, ρητίνες, αιθέριο έλαιο, οργανικά οξέα, αζωτούχες ενώσεις, βαλεριανικό οξύ, πτητικό έλαιο, ρετσίνι και γόμμα. Η γεύση της είναι έντονη, ξηρή και ελαφρώς πικρή.
Η βαλεριάνα λέγεται ότι έχει ιδιότητες ως υπνωτικού, αγχολυτικού και κατευναστικού, με την υπόθεση ότι τα έλαια που περιέχει έχουν παρόμοια δράση με τις βενζοδιαζεπίνες. Σειρά επιστημονικών εργασιών για το αποτέλεσμα της βαλεριάνας στην ποιότητα και τη διάρκεια του ύπνου έδωσαν ανάμικτα αποτελέσματα, με τις περισσότερες έρευνες να είναι αρνητικές και ορισμένες να δείχνουν μέτρια θετική επίδραση σε άτομα που πάσχουν από αϋπνία.[1] Στο παρελθόν χρησιμοποιούνταν και σε ασθενείς με επιληψία. Πέραν των θεραπευτικών χρήσεων της, η βαλεριάνα χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία αλλά και για καλλωπιστικούς λόγους λόγω των όμορφων ανθέων της και της αντοχής της σε ακραίες καιρικές συνθήκες.
Η Τριγωνέλλα η Ελληνική(Trigonella foenum-graec) ή αλλιώς τριγωνίσκος, τήλιδα, τήλις, τηντιλίδα, τηντιλίνα, τήλι, χόρτο των Ελλήνων, Ελληνικό σανό, Ελληνικός σανός, μοσχοσίταρο, (το) αιγόκερας, (το) βούκερας, γραικόχορτο, ελληνικό τριφύλλι, νυχάκι, στροφίλι, χέλμπα ή τσιμένι[2] (αγγλ.fenugreek), είναι μονοετές φυτό της οικογένειας των Χεδρωπών ή Φαβίδων(Fabaceae), με φύλλα που αποτελούνται από τρία μικρά αντωοειδή προς επιμήκη φυλλάδια. Καλλιεργείται σε ολόκληρο τον κόσμο ως μια ημίξηρη καλλιέργεια και οι σπόροι του είναι ένα κοινό συστατικό στα φαγητά της Ινδικής υποηπείρου.
Είναι ένα βότανο με πολλές θεραπευτικές ιδιότητες.
Είναι ένα θαυματουργό βότανο και αρκετά υγειές τσάι.
Ενισχύει το ανοσοποιητικό,προστατεύει την καρδιά,αποτοξινώνει τα βαριά τοξικά μέταλλα απο τον οργανισμό,έχει επίσης αντιμικροβιακές ιδιότητες.