Οι πληροφορίες δεν πρέπει να αντικαθιστούν οδηγίες ή συμβουλές των γιατρών σας.
Καλέντουλα – marygold
1.25 €
(καλέντουλα γλάστρας, κατιφές, κοινή καλέντουλα, καλέντουλα κήπου, Αγγλική καλέντουλα ή Σκωτική καλέντουλα) είναι φυτό του γένους Καλέντουλα από την οικογένεια των Αστεροειδών (Asteraceae). Πιθανόν να είναι εγγενές στη νότια Ευρώπη, αν και η μακρά ιστορία της καλλιέργειας, καθιστά την ακριβή προέλευση του άγνωστη και μπορεί ενδεχομένως να είναι προέλευσης κήπων. Έχει, επίσης, ευρέως εγκλιματισθεί βορειότερα στην Ευρώπη (βόρεια, νότια Αγγλία) και αλλού σε θερμές εύκρατες περιοχές του κόσμου.
Η καλέντουλα έχει μεγάλη αξία ως ομοιοπαθητικό φάρμακο όπως θεραπεία σωματικών πόνων,διουρητικό,προβλήματα στο στομάχι,αντιφλεγμονώδης δράση,αντιβακτηριακή και αντι-ιική δράση,αντιμυκητιασική δράση,χωνευτικό,κ.α.
Σχετικά προϊόντα
Συναμική – senna
Ανήκει στην οικογένεια των δαφνιδών.
Άλλη ονομασία είναι φύλλα Αιγύπτου,φύλλα Αλεξάνδρειας,Κασσιά,Σέννα.
Καθαρτικό και διεργετικό του εντέρου,χρησιμοποιείται για θεραπεία δυσκοιλιότητας.
Για να παρασκευάσεται το αφέψημα,ρίξτε 1 κουταλιά φύλλα και βράστε για 8-10 λεπτά ,σουρώστε και καταναλώστε 1 ποτήρι πριν τον βραδυνό ύπνο.
Κρόκος Κοζάνης,σαφράν – safran 3gr
Ο κρόκος γνωστός και με τις ονομασίες ζαφορά και σαφράνι είναι φυτό από το οποίο παράγεται ένα από τα πιο ακριβά μπαχαρικά που υπάρχουν στον κόσμο. Το σαφράν(ι) προέρχεται από τον ύπερο του άνθους του φυτού κρόκος, η επιστημονική ονομασία του οποίου είναι Κρόκος ο ήμερος (Crocus sativus) L. το οποίο ανήκει στην οικογένεια των Ιριδoειδών (Iridaceae).
Το σαφράν είναι ελιξίριο ζωής,περιέχει σημαντικά οφέλη για την υγεία (εγκέφαλος,καρδιά,πνεύμονες,στομάχι,καταθλιψη,αλτσχάιμερ,γονιμότητα,αντικαρκινική δράση,δέρμα).
Επίσης είναι ένας μικρός θησαυρός στην μεγειρική,ταιρίαζει ιδανικά σε ριζότα,ζυμαρικά,σάλτσες,σούπες,ψάρια,λευκά κρέατα.Δίνει ενα κίτρινο χρώμα στα φαγητά και είναι έντονη η γεύση του γι αυτο τον λόγο η χρήση του πρέπει να γίνετε με μέτρο διότι μπορεί να αλλοιώσει την γεύση του.
Βαλεριάνα – valerian 30gr
Η βαλεριάνα (επιστ. ονομ.: Valeriana officinalis – Βαλεριανή η φαρμακευτική) είναι γνωστή και ως νάρδος, κέντρανθος, Διοσκουρίδειος, Αγριοζαμπούκος και πολλές ακόμα ονομασίες. Η βαλεριάνα είναι φυτό πολυετές ποώδες και ανθοφόρο της οικογένειας των Βαλεριανοειδών. Είναι γηγενές στην Ευρώπη και την βορειοδυτική Ασία. Στην Ελλάδα είναι αυτοφυές, κυρίως στη βόρεια και ηπειρωτική, και προτιμά εδάφη υγρά, γόνιμα και ηλιόλουστα. Το όνομα "Βαλεριάνα" προήλθε από τη λατινική λέξη valere που σημαίνει "υγεία ή δύναμη" και αναφέρεται στην θεραπευτική χρήση του φυτού, αν και υποστηρίζεται ότι μπορεί να αναφέρεται και στη δυνατή του οσμή.
Η βαλεριάνα είναι ανθεκτική στις καιρικές συνθήκες και τις ασθένειες θάμνος με μέγιστο ύψος που δεν ξεπερνά το 1,5 μέτρο. Τα άνθη της είναι μικρά ροζ έως λευκά ανάλογα από την ποικιλία, σε σχηματισμό «ομπρέλας» στην κορυφή του φυτού, ενώ ο βλαστός σωληνοειδής και χνουδωτός. Η ρίζα, το μέρος του φυτού με τις κυριότερες και σημαντικότερες θεραπευτικές ιδιότητες, είναι ινώδης με έντονο άρωμα. Η άνθιση της βαλεριάνα διαρκεί από το Μάιο έως τον Αύγουστο. Οι ανθισμένες κορυφές συλλέγονται το καλοκαίρι, ενώ η ρίζα συλλέγεται το φθινόπωρο από Σεπτέμβριο μέχρι Οκτώβριο. Τα κυρίως συστατικά και δραστικές ουσίες είναι, σάκχαρα, άμυλο, ρητίνες, αιθέριο έλαιο, οργανικά οξέα, αζωτούχες ενώσεις, βαλεριανικό οξύ, πτητικό έλαιο, ρετσίνι και γόμμα. Η γεύση της είναι έντονη, ξηρή και ελαφρώς πικρή.
Η βαλεριάνα λέγεται ότι έχει ιδιότητες ως υπνωτικού, αγχολυτικού και κατευναστικού, με την υπόθεση ότι τα έλαια που περιέχει έχουν παρόμοια δράση με τις βενζοδιαζεπίνες. Σειρά επιστημονικών εργασιών για το αποτέλεσμα της βαλεριάνας στην ποιότητα και τη διάρκεια του ύπνου έδωσαν ανάμικτα αποτελέσματα, με τις περισσότερες έρευνες να είναι αρνητικές και ορισμένες να δείχνουν μέτρια θετική επίδραση σε άτομα που πάσχουν από αϋπνία.[1] Στο παρελθόν χρησιμοποιούνταν και σε ασθενείς με επιληψία. Πέραν των θεραπευτικών χρήσεων της, η βαλεριάνα χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία αλλά και για καλλωπιστικούς λόγους λόγω των όμορφων ανθέων της και της αντοχής της σε ακραίες καιρικές συνθήκες.